Πηγή: εφημ. "Η ΜΙΔΕΑ σήμερα"
Πριν από 10 ώρες
Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011
Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011
Φρικτά εγκλήματα στο χωριό μας
Δύο τραγικές ειδήσεις που αφορούν το χωριό μας βρίσκουμε στο Αστυνομικό Δελτίο της τρέχουσας αυτής εβδομάδας.
Η πρώτη αναφέρεται σε ανθρωποκτονία με πρόθεση. Την Τρίτη 8 Φεβρουαρίου βρέθηκε νεκρός μπροστά στο παλιό Δημαρχείο του χωριού, μέσα σε λίμνη αίματος, Ρουμάνος οικονομικός μετανάστης, που κατοικούσε τα τελευταία χρόνια στο Ανυφί. Λέγεται πως έγινε συμπλοκή Πακιστανών με τον εν λόγω άνδρα, με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του. Η Αστυνομική Διεύθυνση Αργολίδας προέβη σε συλλήψεις και προσαγωγές υπόπτων αλλοδαπών, με σκοπό να εξιχνιάσει τη στυγερή αυτή δολοφονία.
Σαν να μην έφτανε αυτό την επόμενη ημέρα (9 Φεβρουαρίου) αποκαλύφθηκε κάτι εξίσου συγκλονιστικό. 3 Αφγανοί συνελήφθησαν στο χωριό μας ενώ πωλούσαν χασίς σε μαθητές της Α΄ Γυμνασίου. Το χασίς ήταν συσκευασμένο σε σπιρτόκουτα. Στην κατοχή τους βρέθηκαν 624 γραμμάρια χασίς σε νάιλον συσκευασίες, καθώς επίσης και 7 σπιρτόκουτα που περιείχαν συνολικά 15 γραμμάρια χασίς. Όπως προέκυψε, εκτός από τους χρήστες που προμήθευαν, μέσα σε ένα μήνα πούλησαν 8 φορές χασίς σε μαθητή, ο οποίος πλήρωνε 10 ευρώ για το κάθε σπιρτόκουτο.
Θα ήταν οπωσδήποτε χρήσιμο να μπορούσε να γίνει μια μελέτη για να διαπιστωθούν τα αίτια αυτής της εγκληματικότητας στο χωριό μας. Κάποιοι ίσως υποστηρίξουν ότι αυτά είναι μεμονωμένα περιστατικά. Μπορεί να είναι και έτσι. Όμως οι κάτοικοι έχουν αρχίσει να αναπτύσσουν ένα αίσθημα φοβίας και ανασφάλειας και για τη ζωή τους αλλά και για τις περιουσίες τους. Ο κόσμος μας τελικά αλλάζει γύρω μας ραγδαία και κανείς δεν μένει ανεπηρέαστος.
Η πρώτη αναφέρεται σε ανθρωποκτονία με πρόθεση. Την Τρίτη 8 Φεβρουαρίου βρέθηκε νεκρός μπροστά στο παλιό Δημαρχείο του χωριού, μέσα σε λίμνη αίματος, Ρουμάνος οικονομικός μετανάστης, που κατοικούσε τα τελευταία χρόνια στο Ανυφί. Λέγεται πως έγινε συμπλοκή Πακιστανών με τον εν λόγω άνδρα, με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του. Η Αστυνομική Διεύθυνση Αργολίδας προέβη σε συλλήψεις και προσαγωγές υπόπτων αλλοδαπών, με σκοπό να εξιχνιάσει τη στυγερή αυτή δολοφονία.
Σαν να μην έφτανε αυτό την επόμενη ημέρα (9 Φεβρουαρίου) αποκαλύφθηκε κάτι εξίσου συγκλονιστικό. 3 Αφγανοί συνελήφθησαν στο χωριό μας ενώ πωλούσαν χασίς σε μαθητές της Α΄ Γυμνασίου. Το χασίς ήταν συσκευασμένο σε σπιρτόκουτα. Στην κατοχή τους βρέθηκαν 624 γραμμάρια χασίς σε νάιλον συσκευασίες, καθώς επίσης και 7 σπιρτόκουτα που περιείχαν συνολικά 15 γραμμάρια χασίς. Όπως προέκυψε, εκτός από τους χρήστες που προμήθευαν, μέσα σε ένα μήνα πούλησαν 8 φορές χασίς σε μαθητή, ο οποίος πλήρωνε 10 ευρώ για το κάθε σπιρτόκουτο.
Θα ήταν οπωσδήποτε χρήσιμο να μπορούσε να γίνει μια μελέτη για να διαπιστωθούν τα αίτια αυτής της εγκληματικότητας στο χωριό μας. Κάποιοι ίσως υποστηρίξουν ότι αυτά είναι μεμονωμένα περιστατικά. Μπορεί να είναι και έτσι. Όμως οι κάτοικοι έχουν αρχίσει να αναπτύσσουν ένα αίσθημα φοβίας και ανασφάλειας και για τη ζωή τους αλλά και για τις περιουσίες τους. Ο κόσμος μας τελικά αλλάζει γύρω μας ραγδαία και κανείς δεν μένει ανεπηρέαστος.
Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011
Παναγιώτης Ν. Παπανδριανός
Μεγάλη μορφή του ποδοσφαίρου στην περιοχή μας
Ο Παναγιώτης Ν. Παπανδριανός είναι ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου, ο οποίος ως ποδοσφαιριστής προσέφερε τις υπηρεσίες του στην ομάδα του χωριού μας τον Παμμηδεατικό, όπως επίσης και στον Ηρακλή Ναυπλίου. Στη συνέχεια εξελίχθηκε σε άξιο προπονητή.
Γεννήθηκε στο Μέρμπακα το 1934. Πατέρας του ήταν ο Νίκος Παπανδριανός που είχε διατελέσει Πρόεδρος της Κοινότητας του Μέρμπακα από το 1939 έως το 1943. Μητέρα του ήταν η Ελένη Παπανδριανού. Ο Παναγιώτης ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας. Οι άλλοι τρεις είναι η Καλλιόπη που έχει πεθάνει, ο Δημήτρης ταξίαρχος του Ελληνικού Στρατού και η Αγγελική που ζει σήμερα στο Ναύπλιο.
Η πρώτη επαφή του με τη στρογγυλή θεά έγινε όταν αυτή ήταν ακόμα σε πάνινη μορφή, στη συνέχεια λαστιχένια και μετά η πρώτη μπάλα με βαλβίδα που ήρθε από την Αμερική, δώρο από τον Άθα, πρώτο ξάδελφο της μητέρας του, μαζί με διάφορα άλλα δώρα που συνήθιζαν να στέλνουν οι Ομογενείς που ζούσαν στην Αμερική στα αγαπημένα τους πρόσωπα στην Ελλάδα.
Γεννήθηκε στο Μέρμπακα το 1934. Πατέρας του ήταν ο Νίκος Παπανδριανός που είχε διατελέσει Πρόεδρος της Κοινότητας του Μέρμπακα από το 1939 έως το 1943. Μητέρα του ήταν η Ελένη Παπανδριανού. Ο Παναγιώτης ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας. Οι άλλοι τρεις είναι η Καλλιόπη που έχει πεθάνει, ο Δημήτρης ταξίαρχος του Ελληνικού Στρατού και η Αγγελική που ζει σήμερα στο Ναύπλιο.
Η πρώτη επαφή του με τη στρογγυλή θεά έγινε όταν αυτή ήταν ακόμα σε πάνινη μορφή, στη συνέχεια λαστιχένια και μετά η πρώτη μπάλα με βαλβίδα που ήρθε από την Αμερική, δώρο από τον Άθα, πρώτο ξάδελφο της μητέρας του, μαζί με διάφορα άλλα δώρα που συνήθιζαν να στέλνουν οι Ομογενείς που ζούσαν στην Αμερική στα αγαπημένα τους πρόσωπα στην Ελλάδα.
Ο Παναγιώτης Ν. Παπανδριανός σε σύγχρονη φωτογραφία
Στον Παμμηδεατικό έπαιξε στα 19 του χρόνια, ενώ το πρώτο δελτίο έγινε στον Ηρακλή Ναυπλίου, όπου έπαιξε τρία χρόνια ως αριστερό μπακ και χαφ. Εκεί τραυματίστηκε στον αριστερό αστράγαλο κι έμεινε εκτός γηπέδων για έξι μήνες. Κατόπιν επέστρεψε στον Παμμηδεατικό, ενώ λίγο αργότερα εκλήθη να υπηρετήσει την Πατρίδα ως φαντάρος.
Μετά τον στρατό επέστρεψε στο χωριό μας όπου συνέχισε να παίζει στον Παμμηδεατικό, κυρίως σε φιλικά παιχνίδια, εναντίον ομάδων της περιοχής αλλά και ομάδων με επιλέκτους από την Αθήνα. Σε ένα τέτοιο αγώνα είχε αντιπάλους κορυφαίους παίκτες της εποχής, όπως ο Πουλής, ο Πανάκης και ο Μιχαλάκος, τους οποίους κέρδισε ο Παμμηδεατικός με σκορ 4-2. Στον αγώνα αυτό ο Παναγιώτης μάρκαρε και κυριολεκτικά «εξαφάνισε» τον μεγάλο Πανάκη.
Στα 28 του χρόνια σταματά το ποδόσφαιρο για να ακολουθήσει την καριέρα του προπονητή στον Παμμηδεατικό, όπου προπονούσε την ομάδα από το 1962 έως το 1973. Για την αγαπημένη του ομάδα τον Παμμηδεατικό σχεδίαζε με προσοχή τη στρατηγική του παιχνιδιού και εύρισκε λύση στα προβλήματα της ανάπτυξης.
Το σύστημα που προτιμούσε ήταν το 4-3-3. Του άρεσε ο παίκτης σέντερ φορ να είναι ψηλός και δυνατός παίκτης, για να σπάει την αντίπαλη άμυνα, ενώ ο δεύτερος σέντερ φορ έμπαινε στη φάση πίσω από τον πρώτο, γινόταν ο τελεικός αποδέκτης της μπάλας και την κάρφωνε στα δίχτυα. Αυτό το σύστημα εφαρμόζεται μέχρι σήμερα. Αποδεικνύεται έτσι πόσο πρωτοποριακός ήταν ο Παναγιώτης στην εποχή του.
Μετά τον στρατό επέστρεψε στο χωριό μας όπου συνέχισε να παίζει στον Παμμηδεατικό, κυρίως σε φιλικά παιχνίδια, εναντίον ομάδων της περιοχής αλλά και ομάδων με επιλέκτους από την Αθήνα. Σε ένα τέτοιο αγώνα είχε αντιπάλους κορυφαίους παίκτες της εποχής, όπως ο Πουλής, ο Πανάκης και ο Μιχαλάκος, τους οποίους κέρδισε ο Παμμηδεατικός με σκορ 4-2. Στον αγώνα αυτό ο Παναγιώτης μάρκαρε και κυριολεκτικά «εξαφάνισε» τον μεγάλο Πανάκη.
Στα 28 του χρόνια σταματά το ποδόσφαιρο για να ακολουθήσει την καριέρα του προπονητή στον Παμμηδεατικό, όπου προπονούσε την ομάδα από το 1962 έως το 1973. Για την αγαπημένη του ομάδα τον Παμμηδεατικό σχεδίαζε με προσοχή τη στρατηγική του παιχνιδιού και εύρισκε λύση στα προβλήματα της ανάπτυξης.
Το σύστημα που προτιμούσε ήταν το 4-3-3. Του άρεσε ο παίκτης σέντερ φορ να είναι ψηλός και δυνατός παίκτης, για να σπάει την αντίπαλη άμυνα, ενώ ο δεύτερος σέντερ φορ έμπαινε στη φάση πίσω από τον πρώτο, γινόταν ο τελεικός αποδέκτης της μπάλας και την κάρφωνε στα δίχτυα. Αυτό το σύστημα εφαρμόζεται μέχρι σήμερα. Αποδεικνύεται έτσι πόσο πρωτοποριακός ήταν ο Παναγιώτης στην εποχή του.
Ο Παναγιώτης Παπανδριανός (πρώτος από δεξιά) ως προπονητής του Παμμηδεατικού (δεκαετία '60)
Αγωνίστηκε και στο Άργος εναντίον του Παναργειακού για το Κύπελλο Ελλάδος και στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα κέρδιζε με 2-0, με γκολ του Παναγιώτη Κυριάκου και του Μιχάλη Μαστοράκου. Στην επανάληψη οι λανθασμένες αποφάσεις του διαιτητή μετέτρεψαν το 2-0 σε 2-2, με αποτέλεσμα ο Παναγιώτης να αποσύρει την ομάδα από το γήπεδο, διαμαρτυρόμενος για τη διαιτησία. Οι παίκτες που αγωνίστηκαν σε αυτό τον ιστορικό αγώνα ήταν οι εξής: Σκιαδάς, Σαλαπάτας, Κυριάκου, Μαστοράκος, Καλαμπάκας, Μιχάλης Μαστοράκος, Βασίλης Μαστοράκος, Μπουλμέτης, Ντούλιας, Καψούρος, Παναγιώτης Καλογερόπουλος και άλλοι.
Είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον σημερινό προπονητή του Παμμηδεατικού, Γιώργο Κολιατσόπουλο, που ήταν τότε μικρός ποδοσφαιριστής, και τον προώθησε από τους μικρούς στη πρώτη ομάδα του Παμμηδεατικού.
Ο Παναγιώτης, συγκρίνοντας τις συνθήκες του ποδοσφαίρου της εποχής που ήταν εκείνος εν ενεργεία ποδοσφαιστής με τις σημερινές, λέει χαρακτηριστικά πως: «Το ποδόσφαιρο σήμερα είναι για χρήμα, ενώ στην εποχή μου παίζαμε για τη φανέλα της ομάδας».
Είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον σημερινό προπονητή του Παμμηδεατικού, Γιώργο Κολιατσόπουλο, που ήταν τότε μικρός ποδοσφαιριστής, και τον προώθησε από τους μικρούς στη πρώτη ομάδα του Παμμηδεατικού.
Ο Παναγιώτης, συγκρίνοντας τις συνθήκες του ποδοσφαίρου της εποχής που ήταν εκείνος εν ενεργεία ποδοσφαιστής με τις σημερινές, λέει χαρακτηριστικά πως: «Το ποδόσφαιρο σήμερα είναι για χρήμα, ενώ στην εποχή μου παίζαμε για τη φανέλα της ομάδας».
Πηγή: εφημ. «Η Μιδέα σήμερα», φύλλο 853, 24/1/2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
